Beni yapmaya karar verip vermediğiniz bir eşya durumuna indirgeyerek varlığımın
metafizik boyutunu yok saydığınız için dava ediyorum! Melankolinize bir ek,
dalinli günlere bir elaman, kardeşsiz sıkıldığım ,futbol sahası bozması
evlerinizin çocuk odalarına bir aksesuar olarak düşündüğünüz için dava
ediyorum!
Anne Baba Sizi Dava Ediyorum!
Okuyacağım temel eseri seçerken bile televizyon ve gazeteyi esas aldığınız için dava ediyorum! Beni nerden geldiğimi, niye geldiğimi söyleyecek eserlerle tanıştırmayıp çocuk nedir bilmeyen seminercilerin hastalıklı kurallarına göre değerlendirdiğiniz için. Damağımı besleyip dimağımı fakir bıraktığınız için dava ediyorum!
Anne Baba Sizi Dava Ediyorum!
Dizi film ve futbol merakınız kadar hislerimi, düşüncelerimi, itirazlarımı önemsemediğiniz için dava ediyorum! Arabanız ya da beyaz eşyanız bozulduğunda tamirciye koşmanıza rağmen benim ince sitemlerimi, alarm veren aykırılıklarımı anlamadığınız için dava ediyorum.
Anne Baba Sizi Dava Ediyorum!
Ninemi, dedemi bayramlık bir ziyarete dönüştürüp beni hiç tanımadığım bakıcıların eline bıraktığınız için dava ediyorum! Sınır, model, metrekare tanımayan eşya tutkunuza beni alet edip “bak senin için çalışıyoruz” diyerek tüketim tutkunuza beni alet ettiğiniz için dava ediyorum!
Anne Baba Sizi Dava Ediyorum!
Anlamsız ve unutulan bilgilerin sınavlarında dereceme göre, sınav başarıma göre beni sevdiğiniz için dava ediyorum! Beynimi ve kalbimi mideme meze yapmakla kalmayıp ilkokuldan üniversiteye kadar beni masa başında sınav mahkûmu yapmanızdan ötürü dava ediyorum! Çocukluğumu çaldınız, beni arkadaşsız bıraktınız! Adres defterimde birçok isim var ama dostum yok! Sizin hastalıklı tutumunuzdan ötürü hep rakibim oldu hiç arkadaşım olmadı. Kendi başarısızlığımı değil komşunun ya da akrabanın çocuğunun başarısını dert edinmeme sebep oldunuz!
Anne Baba Sizi Dava Ediyorum!
Hayatın beş seçenekten ibaret olmadığını ve başarının illa baş olmak olmadığını bilmediğiniz için dava ediyorum! Toplantılarınızda “bizim çocuk da şurada okuyor” diyerek caka satma duygunuzu kendi tercihlerime yeğlediğiniz için dava ediyorum!
Anne Baba Sizi Dava Ediyorum!
“Aman ne derler” i önemsediğiniz kadar “Allah ne der” i önemsemediğiniz; böylece beni kutsalsız bıraktığınız için dava ediyorum! Oyun, eğlence ve ders çalışma toplantılarıma önem verdiğiniz kadar tefekkürüme önem vermediğiniz için dava ediyorum! İnsanların arkasından konuşmayı, olmadan görünmeyi, köşe dönmeyi, uyanık olmayı öğrettiğiniz kadar dürüstlüğü, kanaati, paylaşmayı öğretmediğiniz için dava ediyorum!
Anne Baba Sizi Dava Ediyorum!
Reklâmların, rollerin dışında gerçek bir anne baba hüviyetini taşımadığınız için dava ediyorum! Korku hislerimin Allah korkusuyla istikamet bulamayışından ötürü filmlerle başkalaştığından dolayı davacıyım! Babamın takımını, annemin eşyalarını önemsemek zorunda bırakılmışlığım, şimdi kendim olamayışıma neden olduğu için davacıyım! Diploma derecesiyle araba markasıyla, ev metrekaresiyle mutlu olunamayacağını öğretmediğiniz için, bunca varlığıma rağmen hâlâ yoksul kalışıma neden olduğunuz için davacıyım!
Anne Baba Sizi Dava Ediyorum!
Bir saatlik, bir günlük, bir haftalık yolculuklara günler öncesi hazırlık yaptığınız halde mecbur olduğumuz sefere, büyük yolculuğa hazırlık yapmayı öğretmediğiniz için davacıyım! Bütün güvenlik sistemlerine rağmen korkularıma yenik düştüğüm için davacıyım! Misyoner kuşatmasına hedef olduğum için ve dinimden dönsem aslında bir şeyden dönmüş olmayacağım durumuna düştüğüm için davacıyım! Ölümü sadece mezarlıkta hatırlayan ve hemen unutan bir zihinle malul kalışımdan davacıyım!
Anne Baba Sizi Dava Ediyorum!
Amerikan ordusunda paralı asker olup Irakla savaşmayı düşünecek kadar milli ve İslami hislerden uzak olduğum için davacıyım! Kişiliğimi, özgünlüğümü, özgürlüğümü, duygularımı kaybettiğim için davacıyım. Çocukluğumu, içimdeki çocuğu yaraladığınız için davacıyım. Kuduz köpekten korur gibi beni düşünceden, kitaptan uzaklaştırdığınız için davacıyım.
Sizin gibi yetişen savcı ve hâkimler temyiz kabiliyetini kaybettiği için şimdi bu yaşlılık zamanınızda mahkûm sizsiniz, yargıçlık görevi bende. Cezanızı suçun cinsinden veriyorum: Dedem ve ninem gibi bayramlık olacaksınız ve size evlat hakikatini değil, evlat rolünü göstereceğim. Arabamı ve tatilimi düşündüğüm kadar sizi düşünmeyeceğim ve dahi çabuk ölmenizi arzu ederek bu dünyada başınıza bela ahrette davacı olacağım!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder