Hasan EJDERHA: HESAP/Hasan EJDERHA

ŞİİRE DEĞDİ KANADIM

SANA SUSUZLUĞUMLA SUSUYORUM

Damlamadı kelimelere mana
Yediğim bütün etleri kusuyorum
Çün artık haram kelimelerin eti bana
Söz bitti sana susuzluğumla susuyorum

Hasan EJDERHA

HER ŞEY KUŞ OLUYOR ÖPÜNCE ANNEM

annem öpünce kuş oldu parmağım
babam öpünce kartal.

/annemin dudağı değince iyileşir yaralar/

ninemin yüzünde rengarenk çiçekler
anneminkinde bahar var.

/babam gülünce yaz olur her diyar/

hepsinden bereket devşirir dedem
büyüyeceğim, tüm bunları anlayabilsem.

Hasan EJDERHA

Var ve Yok Arası

Çağır ki beni var olayım ve var olsun içevlerim
Bir dağa bir şaraba koşar saki yalnız başına
Geldi zamanı, ezanı takibe yetmez baston
Kon ve göç ne ki çadır toplamak ahmak ya da akıllı olmak
kadar bile yok kentlerin birleştiği ayrımlara kalan
Her an çağrı gökte beklesek de beklemesek de ses çarpar
Apar topar bir, başarılır mı mirim
Ölüm ve dirim üzre yemin ki ben yoktum orda
Acıya hovarda mı ki hüzünkar var olan acısı,
kalan durmanın sancısı
Kaçıncı terk edişten sonra başlar ki hayat
Kanatlarına çağır/madın beni, tüy olurum istersen.

Kırgın ama kırık kiremitler asi tuğlalara borçlu
Harçlığı yokluktan müteşekkil aşk yolcu hayata
Kahramanlar narına kar dolusu dağ vurur karıncalarla
Ah yıldızlar, kızlar süzülür asmalardan, pencere yüksek
Hayatı ancak anlar hayta gelir ama yorgun kırlangıç kovukta
Belki yarın şiir zamanı
Bin atına, soğuk demir üşütür yalnızlığı, oysa hayat sıcak
Sen yorulursun kal, varsın batsın güneş, ayna hemen şurada
Buyuruldu ki zaman ikindi.

Hangi uşak kuşluk vakti çağırır ki duvarlara inat
Su uykusu derin yalnızlıklara ramdır haramdır güneş
Çün zaman her an kollar, yalnızlık ve ışık
Karışık kelimeler heyecanlara kaçar, bölüşür zamanı haykırarak
Buğusu zalim hazlara and olsun gelmem daha
Ah ışık, ne karışık heybem, hıçkırık böler yolcuları ortasından
Davul kırılgan aşklara gebe uzak yamaçlardan
Ezilen toprak demlenir eylemlere, dere kendini akar yarına

Her şeye tek tek yorulmak yormak her şeyi ki olasın
Hiçbir çağrıya gelmemişliğinle Allah’ından bulasın
Basınca toprağa, yaprağa döner benzin neden kaçtın
Bühtan kötü, eti ucuz adamlar ölmez
Paha biçilmez atlar ve ok ve kılıç ve mızrak kayıtlarda yok
Ansızın uyanmak aydınlatır pencereyi
Kaydı tutulmalı mıdır ki olduğu anlaşılsın
Bin arşın az, han ve kağan bölüştü kavgaları
Işığın parlar güneşin ortasından, haykırışlar yobaz ve kahkaha şuh
Çerçeve tamam, bir de aman ne yaraşır ortasına
Var ve yok arası ve yarası ve darası olmadan terazi haram
Ve buyuruldu yalın kılıç şiire yürü şimdi

Hasan EJDERHA

C E Y L A N

ceylan, tenha mı çöller şimdi sen gibi
kimi zaman ağlar mısın sen de ben gibi

yazların akışı gibi titrek mi yüzün
kızların bakışı gibi ürkek mi gözün

dayanılmaz bir çilesi var gündüzün
ondan mı yoksa gözündeki hüzün

senle her mevsim yazdır bana
berrak bir hilali andırır güzün

sırrına ereceğim biliyorum bir gün
farkındayım artık sendeki gizin

bıçak gibi keser kahrın yüreğimi
hep kaderimiz, kanamak mı bizim

neden kaçarsın bilmem ki benden
aşktan daha mı güçlüdür hızın

vuranda göğsüme ezgiler dökülür
ağıdı olmaz mısın sinemdeki sazın

türkülerle bile yenemez oldum kendimi
her demimi sardı dayanılmaz sızın

senden bir nesil bekler dururum
gelin olup gidişinde her kızın

geceleri yoldaşı olursun göklerde
içimde ışıldayan sensiz yıldızın

gelirsin belki diye hep bekleyeceğim
ben hazırım, çıkagelirsen ansızın

varlığına muhtacım, gelsene ceylan
yüreği olmaz mısın bir yalnızın

Hasan EJDERHA

ÜNİVERSİTE YURDU

Hani kaçmak var ya dağlara kaçmak
Açmak içinde ne varsa saklamadan
Ah şu üniversite yurdu
Bana ne hayaller kurdurdu
Bazan coştu gönlüm bazan kudurdu
İşte tam şuramda
Senden mahsun bir bakış hep durdu
Yüreğime ilk hançeri bakışın vurdu.

Ahh!!! üniversite yurdu
Şimdi kapılar kapalı
Bağıram diyorum bağrım ağrıyor
Hayır, aklım ağrıyor
Aslında kalbim ağrıyor
Gündüz bakışın dağlıyor
Gece hasretin dağlıyor
Benim garip gönlüme
Sadece ağlamak kalıyor
Sonra sana rastlıyorum sabah erkenden
Finalden kalma bir sıfır gibi geçiyor bakışın yüreğimden
Bilsen, bir bilsen halimi geceleri
Yeni edebiyatçının beş heceleri
Halk edebiyatçının bilmeceleri
Vız gelir senin gözlerini ezber etmem yanında.

Kapılar kapalı yurtta
Buradan kaçmak
Ya gündüzden gelmemektir
Ya da duvarı delip geçmektir
Kaçmak dedimse, inip aşağı
Bir duvar üstünden sizin yurda bakmak
Ben burada hayal ederken seni
Biliyorum mışıl mışıl uykudasın
Rüyanda gördüğün kuşlar
Görseler alkışlardı beni.

Ben okuyorum anam öyle diyor
Vallahi okuyorum bakışlarındaki her manayı
Sayısal bilmem ama
Seni bir ayda kaç kere gördüğümü sorsunlar bana
Bir dakikada sayar hesaplarım soranlara.

İçimde bir yara kanıyor sen diye
Her günümü ortadan bölüyor ikiye
Yarısında sen varsın, diğer yarısında yine sen
Bilsen ne depremler oluyor içimde
Kapanınca kapıları yurdun
Her yer sen oluyor, senin hasretin
Biliyorum sabah beklersin
Beklemiyormuş gibi yaparak
Ak pak o aydınlığına ne kadar muhtacım şimdi
İkindi güneşi gibi geçer gülüşün
Yine de ıs(ş)ıtmaya yeter yüreğimi.

Yurttan kaçmak sana ulaşmak gibi bir şey sanki
Say ki sen bekliyorsun şu kapıdan çıkınca
Olanca gücümü sınadım uyumak için
Bir uyusam her şey tamam
Sensizlik içime çökmeyecek
Yurt silindir olup üzerimden geçmeyecek.

Sabah ilk ders Osmanlıca
Tam da uykum gelecek ders başlayınca
Her zamanki gibi gündüz uyku
Girilmeyen dersler ve gece sensizlik
Olsun hayata senle başladım ben ilk
Senden ne gelirse razıyım
Biliyorum ki güzeller güzeli
Sen benim anlıma, ben senin anlına
Silinmez bir yazıyım.

Hasan EJDERHA

FİLİSTİN VE BAĞDAT ÇOCUKLARININ
GÖKLERİNDEKİ KUŞLAR

I.
Bana minik kuşum deme anne!
Kuş tüyü gibi olduğuna da inanmıyorum saçlarımın
Bana yalan mı söyledin anne?
Neden kanadı saçlarım gibi değil bu kuşların?
Neden ateşlere kesiyor geçtiği her yer?
Bu kuşlar geçince herkes neden ölüyor anne?

Gelir demiştin babam giderken;
Babam neden gelmedi anne?
Bundan sonra nasıl inanırım sözlerine;
Ben nasıl el açıp dua ederim Bağdat’ın göklerine.
Kuşlar demirden mi anne?
Bu kuş nasıl konar çiçeklerin üstüne?
Hatırlar mısın anne?
Kardeşime küsünce: “gül bakalım” “kuş konsun yüzüne” derdin sevgiyle.
Bu kuş mu kondu kardeşimin yüzüne?
Bunu neden istedin anne?
Ölünce ninem: “kuşlara yoldaş gitti” demişti babam.
Ninemi neden gönderdiniz anne?
Ben kuşları sevmiyorum bundan böyle.

II.
Bizim kimsemiz yok mu anne?
Neden yanıyor Gazze?
Her cenazenin ağlayanı az sonra cenaze
Camimizi/e vurdular anne!
Gene demirden kuşlar geldi
Kustu ateşten kusmuklarını
Söyle anne söyle anne!

Ben nasıl el açarım Gazze göklerine.
Yer yandı, gök yandı, bebekler yandı

Anne bu yangına hangi yürek da/eyandı?
Ağla/yandı Gazze...! dünya/da/yandı.

Hasan EJDERHA

ÜÇ HARFE DÜŞÜRMEK HAYATI

Yar! hal-i pür melalimi anlatamaz hiçbir lisan.
Kuşlar çağırırsa gelirim; amma yol zor.
Neyi saymalı gönülden ki aşka yürüsün insan?
Dekor yeşil, üstte mavi, görünmez kızıl kor.
Lisanı bilinmedik ne kaldı? Sorusu cevapsız.
Issız bir dünyanın aydınlarına mı kaldı hayat?
Bayat su ile durulur mu inanç? Din yüce bir ışık.
Karışık bir yığın soru ve olmayan cevaplar…

Durmasın Leyla, yürüsün.
Lakin ne gerek, Mecnun koşar gelir.
Erir bakışlarda mana, kirpik ona çare.
Apansız bozulan yollara kürek fakir
Bakir bir toprak daha egzoza ram
Harama, hile, nedir ki? Pişmanlık neresinde?
Tersinde doğru olan, doğruda ters midir?
Nedir üç harfe düşürmek hayatı?
Doğruya hangi kapıdan girilir

Yalan ne varsa yaşadın, artık durmalısın.
Gayretin var olmaksa, nedir garantin?
Etin üzre hesap, kaç kırbaca bakiye?
Takiye üzre kurduğun hayat bitse,
Sen neresindeydin hayatın; var mıydın?
Yâdın, şimdi aşikâr bir çehre
Nehre doymayan balıklar gibi,
Nasibi olmadan yüzmek miydi sana kalan?
Yalan ne varsa yaşadın, artık durmalısın.
Gayretin var olmaksa, nedir garantin?

Şimdi çok hayale ram kuşlar
Alkışlar duyulmakta; göğe kadar nehir.
Ayna, dokunsan kırılacak, yarılacak yer.
Eyy! Toprağa ram olanlar! Hayatın özeti nedir?

Hasan EJDERHA

Dil Seçimi

ŞEREF MİSAFİRİ - Ali YURTGEZEN

HESAP/Hasan EJDERHA

Bilseydi bilmediğini dirilecekti
Eğer bilseydi o an ölecekti
Bir kat elbisesi, fazladan ceketi
Oysa hesap için yetecekti

Hiç yorum yok:

Bu Blogda Ara